Regulacje Prawne

Wypisywanie recept

Uprzejmie informujemy, iż w świetle przepisów prawa i wymogów NFZ lekarze nie są uprawnieni do wypisania leków bez przeprowadzenia badania pacjenta i konsultacji lekarskiej.  Aby otrzymać receptę na leki refundowane konieczne jest posiadanie ubezpieczenia i w razie wątpliwości okazanie w recepcji dokumentu poświadczającego takie ubezpieczenie w NFZ, ważnego przynajmniej jeden miesiąc. W przypadku braku ubezpieczenia i dokumentu potwierdzającego lekarze będą mogli wystawić tylko receptę pełnopłatną (100% odpłatności). Lekarze danej specjalności nie mają prawa przepisywania leków refundowanych w celu leczenia schorzeń pozostających poza ich specjalizacją.

Podstawa prawna

1. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6.05.2008 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej - Dz.U. nr 81 poz. 484.
2. Zarządzenie nr 72/2009 Prezesa NFZ z  3.11.2009 r. w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów o udzielanie świadczeń w rodzaju podstawowa opieka zdrowotna.
3. Art. 42 ustawy z 5.12.1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty - tekst jedn.: Dz.U z 2008 r. nr 136, poz. 857 ze zm.

KARTA PRAW PACJENTA

Prawa Pacjenta

1. Prawo do ochrony zdrowia.
2. Prawo do świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom wiedzy medycznej, opartej na dostępnych metodach i środkach zapobiegania, rozpoznawania i leczenia chorób, wykonywanych przez lekarzy, pielęgniarki oraz diagnostów laboratoryjnych z należytą starannością i zgodnie z zasadami etyki zawodowej.
3. Prawo do udzielenia świadczeń medycznych bez zbędnej zwłoki.
4. Prawo do natychmiastowej pomocy medycznej w zakładach opieki zdrowotnej, ze względu na zagrożenie życia lub zdrowia.
5. Prawo do intymności i poszanowania godności osobistej w czasie udzielania świadczeń zdrowotnych.
6. Prawo pacjenta, a także jego przedstawiciela ustawowego, do uzyskania klarownej informacji o swoim stanie zdrowia, rozpoznaniu, proponowanych oraz możliwych metodach diagnostycznych i leczniczych, wynikach leczenia, rokowaniu. Lekarz może zostać z ww. obowiązku zwolniony tylko na żądanie pacjenta. Powyższej informacje mogą zostać udzielne innej osobie wyłącznie za zgodą pacjenta.
7. Prawo do wyrażenia zgody na przeprowadzenie badania lub udzielenie innych świadczeń zdrowotnych, po uzyskaniu odpowiednich informacji od lekarza. Zgoda może zostać wyrażona w formie pisemnej, ustnej oraz w sposób dorozumiany (poprzez zachowanie, które nie budzi wątpliwości co do woli poddania się czynności medycznej).
8. Prawo do wyrażenia w formie pisemnej zgody na zastosowanie metody leczenia lub diagnostyki stwarzającej podwyższone ryzyko dla pacjenta.
9. Prawo do wyrażenia zgody (w formie pisemnej albo ustnej – w obecności dwóch świadków) na uczestnictwo w eksperymencie medycznym po uprzednim uzyskaniu informacji o celach, metodach i przewidywanych korzyściach leczniczych lub poznawczych tego eksperymentu oraz ryzyku jaki wiąże się z jego przeprowadzeniem, a także o możliwości odstąpienia, w każdym momencie, od udziału w eksperymencie.
10. Prawo do wyrażenia zgody (w formie pisemnej albo ustnej – w obecności dwóch świadków) do uczestnictwa w badaniu klinicznym, po uprzednim uzyskaniu informacji o istocie, celu skutkach i ryzyku związanego z przeprowadzeniem badania, a także prawo do wycofania się z badania klinicznego w każdej chwili bez żadnego uszczerbku dla siebie.
11. Prawo do dostępu do dokumentacji medycznej na wniosek pacjenta, jego przedstawiciela ustawowego lub osoby przez niego upoważnionej.
12. Prawo do ochrony danych zawartych w dokumentacji medycznej oraz innych związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych.
13. Prawo do zachowania w tajemnicy informacji związanych z pacjentem uzyskanych przez personel medyczny w związku z wykonywaniem zawodu, z uwzględnieniem wyjątków ustawowo przewidzianych.
14. Prawo do uzyskania informacji o prawach pacjenta w zakładzie opieki zdrowotnej.
15. Prawo do złożenia skargi na lekarza do rzecznika odpowiedzialności zawodowej przy właściwej izbie lekarskiej w przypadku podejrzenia postepowania sprzecznego z zasadami etyki zawodowej oraz za naruszenie przepisów o wykonywaniu zawodu lekarza.
16. Prawo do złożenia skargi na pielęgniarkę do rzecznika odpowiedzialności zawodowej przy właściwej izbie pielęgniarek w przypadku podejrzenia postepowania sprzecznego z zasadami etyki zawodowej oraz za zawinione naruszenie przepisów dotyczących wykonywaniu zawodu pielęgniarki.
17. Prawo do żądania, aby udzielający mu świadczeń zdrowotnych lekarz zasięgnął opinii innego lekarza lub zwołał konsylium lekarskie.
18. Prawo do żądania, aby udzielająca mu świadczeń zdrowotnych pielęgniarka zasięgnęła opinii innej pielęgniarki.

Prawo do złożenia skargi.

1. Każdy, kto poweźmie wiadomość, co najmniej uprawdopodabniającą naruszenie praw pacjenta może złożyć wniosek do Rzecznika Praw Pacjenta o wszczęcie postępowania wyjaśniającego. We wniosku należy zawrzeć: oznaczenie wnioskodawcy, oznaczenie pacjenta, którego sprawa dotyczy, zwięzły opis stanu faktycznego.
2. Każdy ma prawo do złożenia wniosku do Rzecznika Praw Pacjenta o wydanie decyzji w sprawie praktyki naruszającej zbiorowe prawa pacjentów.

Prawa pacjenta małoletniego.

1. Pacjentowi małoletniemu przysługują wszystkie prawa pacjenta pełnoletniego, z uwzględnieniem poniższych zapisów.
2. Prawo do uzyskania informacji o stanie zdrowia, rozpoznaniu, proponowanych i możliwych metodach diagnostycznych, leczniczych, wynikach leczenia i rokowaniu, przysługuje pacjentowi małoletniemu, który ukończył lat 16 oraz jego przedstawicielowi ustawowemu.
3. Prawo do wyrażenia zgodny (sprzeciwu) na przeprowadzenie badania lub udzielenie innego świadczenia zdrowotnego przysługuje pacjentowi małoletniemu, który ukończył lat 16 oraz jego przedstawicielowi ustawowemu.
4. Prawo do wyrażenia opinii na temat uczestnictwa w eksperymencie medycznym lub badaniu klinicznym przysługuje pacjentowi małoletniemu, który ukończył lat 16 lub który nie ukończył lat 16, a jest w stanie wyrazić swoja opinię z rozeznaniem.
5. Prawo do wyrażenia zgody (cofnięcie zgody) na uczestnictwo w eksperymencie medycznym lub badaniu klinicznym przysługuje pacjentowi małoletniemu, który ukończył lat 16 oraz jego przedstawicielowi ustawowemu.